Tomos: Historia Klasztoru Czerwonego Słońca (autor: Cad)

Znajomość historii powstania naszego klasztoru jest podstawą do zrozumienia naszego posłannictwa na tych ziemiach – grzmiał Jeohowit, nauczyciel mnichów 1 stopnia. Wydarzenia, o których będę wam opowiadał miały miejsce około 6 stuleci temu. Z dalekiej Tesji, kraju wojowników, wyruszył na ziemie Dominium mnich o imieniu Allebart. Opuścił on swoją ojczyznę i przebył długą podróż gnany przez wizje, które zesłał mu we śnie nasz Jedyny Bóg Agbar. Allebart nie wiedział czego ma się spodziewać w miejscu, do którego się udawał, ale miał pewność, że będzie miał okazję być świadkiem jakiegoś doniosłego wydarzenia. Podczas podróży w swoich snach poznawał prawdy, którymi miał się kierować w swoim przyszłym życiu. Tak więc, gdy dotarł do celu, jakim były Góry Złamanych Szczytów, mógł rozpocząć swoją misję czy też przeznaczenie, czyli głosić słowa pochwalne i wiarę w Agbara.

Allebart podróżował między pięcioma zapomnianymi wioskami umiejscowionymi w Dziczy, krainie niedostępnej i nieprzyjaznej wędrowcom. Kilka lat zajęło mu nawracanie i przygotowywanie mieszkańców wioski do wydarzenia, którego oczekiwał. W wyznaczonym mu przez wizje czasie, zebrał mieszkańców wiosek na wzgórzu Honce. Wzgórze to było całkiem rozległe jak na otaczający je teren, niedaleko znajdowało się także jezioro Honce, jak nazywali je miejscowi. Modlitwy trwały wiele godzin i w sercu niektórych wkradło się zwątpienie, gdy nagle niebo zaczęło zmieniać kolor. Mieniło się wieloma barwami, od fioletu poprzez czerwień, błękit, zieleń, aby zakończyć w całkowitej czerni. Wtedy rozpoczął się pierwszy Deszcz Kamieni zesłany nam przez Agbara. Ludzie z wiosek myśleli, że czeka ich zguba, gdy zobaczyli spadające na nich z nieba kamienie, jednakże nic takiego się nie stało. Minęło pół godziny i niebo wróciło do swojego naturalnego koloru, wtedy przemówił Allebart. Wytłumaczył ludziom, że właśnie byli świadkami daru od ich Boga, że dzięki kamieniom znajdującym się pod ich nogami wybudują w tym miejscu klasztor. W klasztorze będą mieszkać kapłani Agbara. Niektórych z nich czekało jeszcze ważniejsze zadanie; do jeziora Honce wpadło bowiem kilkadziesiąt drogocennych kamieni, darów. Ich zadaniem było wyłowienie ich wszystkich i zgłębienie mocy posługiwania się nimi w imię Agbara.

Budowa klasztoru, w którym się teraz znajdujecie zajęła około 15 lat. Przy stawianiu klasztoru pomagali ludzie z wiosek znajdujących się przy podnóżu gór, a materiały potrzebne do jej zbudowania zakupiono za kamienie szlachetne zebrane na wzgórzu Honce. Wszyscy, którzy pomagali przy budowie, już nigdy nie opuścili doliny otaczającej klasztor. Zbudowali wokół wioski i osady, dołączając do wiernych Agbara. W tym czasie Allebart wykonywał dwa ważne zadania. Pierwszym było spisanie Wielkiej Księgi, Księgi Prawdy Agbara, zapisanie w niej wszystkiego co przekazał mu Agbar. Drugie zadanie dotyczyło obrania i przygotowania swoich następców. Allebart był jednym z najlepszych i najdzielniejszych wojowników-mnichów z Tesji. Opracował swój własny styl walki zwany Ki-shak, wspomagając go oczywiście boską wiarą i udzielaną mu mocą.

Drugi po Allebarcie był Avelyn, którego Bóg obdarzył wspaniałym darem posługiwania się świętymi kamieniami, on także miał przykazane przekazać tę wiedzę kolejnym pokoleniom. Tak właśnie powstał nasz wspaniały klasztor, teraz już wiecie, że wszystko co mamy w swoim posiadaniu, otrzymaliśmy od Agbara, a dwa posągi na dziedzińcu przedstawiają właśnie Allebarta i Avelyna, naszych ojców.


Mnisi szkoleni w klasztorze dzielą się na 3 grupy:
1. Shak – mnisi szkoleni do walki w stylu Ki-shak, ich szkolenie obejmuje również naukę posługiwania się w bardzo ograniczonym zakresie świętymi kamieniami. Każdy z tych mnichów musi odbyć podróż w niedługim czasie po swoim szkoleniu. Dzięki podróży i zapiskom, które mają czynić w tym czasie, mnisi w klasztorze wiedzą jak wygląda obecna sytuacja poza klasztorem, na kontynencie.
2. Dhak – są szkoleni aby osiągnąć mistrzostwo w posługiwaniu się kamieniami. Odbywają również szkolenie sprawnościowe lecz kończą je około 17 roku życia aby resztę czasu poświęcać na doskonalenie wiedzy o kamieniach. Również oni zajmują się wyławianiem kamieni z jeziora Honce, każdorazowo kiedy spadnie Święty Deszcz. Wydarzenie takie dzieje się tylko raz na 200 lat.
3. Hak – ich zadaniem jest zgłębianie praw Agbara. Przechodzą oni szkolenie zarówno fizyczne jak i w posługiwaniu się kamieniami, lecz nie dorównują umiejętnościami żadnym ze specjalizujących się mnichów. Jednak to właśnie do nich należy wiedza klasztorna, to oni zajmują stanowiska mistrzów i decydują o kierunkach działania klasztoru.